Oproep voor hartverscheurende verhalen!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je verhaal op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij plaatsen je verhaal, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang en precies als de vloed van je tranen.
In de stilte nadat ik het uitgemaakt heb
Hallo Roel,
ik heb dus eerder een artikel in Onkruid over u gelezen; u bent dus lliefdesverdriet expert.
Vandaar dat ik op internet aan het kijken was en deze site tegenkom wat bij mij past. Ook hoe ik met dingen omga.
Op dit moment zit ik in een liefdescrisis.
Drie jaar geleden heb ik de knoop doorgehakt. Na 17 jaar huwelijk vol strijd.Alles in mij was op ,heb er 2 jaar overgedaan om mijn besluit vorm te lgeven, Ik ben veel gaan wandelenL weer alleen metmijzelf.
En,,,, gescheiden.
Anderhalf jaar later heb ik een rustig iemand, gelijkend op mij van binnen, leren kennen en ben met hem een relatie mee aangegaan.
Hij 3 kinderen (vorig, ik 2 kinderen.
Mijn gevoel had mij wel ingegeven dat zijn moraal wat minder was dan die van mi, En dat het mij wat omlaag zou gaan halen. Toch ging ik het proberen,
Moet ik dan nog sneller naar m,n gevoel luisteren?Nog beter?,Ja. Weer vertrouwen op mijn eigen gevoel :totaal.
Er is iets in mij waar ik mijzelf begin te veroordelen: je wist het toch?
Verwijten naar mijzelf. Mijzelf stom vinden, Niemand vind mij toch aardig, Mezelf afwijzen omdat ik zo gevoelig ben,zo zacht van binnen. Zo puur. Oprecht,.
Verwijten van mijn moeder worden mij nu duidelijk, Als ik verdriet had en zij mij duidelijk maakte: "je wist het toch? wat doe je dan zo dom het toch te doen? ik heb het je toch gezegd?"
Het verdriet waarin ik kijk , daarin zitten haar oordelen nog.
Door de tranen los te hebben gelaten,zie ik nu dat mijn liefdesverdriet nu oprecht is en ik mijzelf niet hoef te veroordelen. Voor de volgende keer weet ik dat ik sneller naar m"n gevoel moet luisteren.
Zondag heb ik deze relatie, nu van een anderhalf jaar, verbroken.
Het was een man met kritiek naar mij. Ik kreeg daardoor zoiets van: waarom er moeite nog voor doen om er leuk uit te zien?
Je voelt dat zo iemand toch steeds weer een kritische blik dan geeft.
Als moeder ben ik na de scheiding bezig mijn leven financieel weer op de rails te krijgen. En daarbij ook genoeg energie voor mijn zoon overhou. Zodat ik er ook voor hem kan zijn in de puberjaren.
Dit alles valt mij soms niet mee.
Ik had een relatie kunnen gebruiken die mij opbouwde .
Op dit moment heb ik genoeg van man-vrouw. relaties
Mijn kids zijn op dit moment m'n doel om er voor ze te zijnen m' n leven weer in ontwikkele'. Naar een baan, of opleiding.
Fulltime moeder en echtgenote ben ik geweest. Nu mag er steeds meer zijn. Nieuwe combinaties die mij wel blij van binnen maken.
Waarschijnlijk heb ik deze relatie wel nodig gehad omdat hij mij ook spiegels liet zien.
Een vriend hou ik hier aan over, door m 'n verdriet heen. Áls ik in z,n ogen kijk zie ik een gevoelige ziel van binnen,die dezelfde dingen van binnen kent als ik,Zoals ik. Ik zal zijn aanraking missen en de knuffels. De warmte die hij als mens ook had, De telefoontjes om te delen.
Nu is er weer het alleen zijn in de weekenden: als m n zoontje bij z''n vader is.
'Mezelf nog weer meer tegenkomen in alleen zijn.
Weer houden van mijzelf
Dat vind ik moeilijk, Alleen zijn, Dingen voor mijzelf mogen doen die goed voor mij voelen. Zonder schuldgevoel naar m,n omgeving toe, Mijzelf veel waard gaan vinden. Houden van mijzelf en weer in mijn kracht durven staan.
Nu ik dit zo zit te schrijven zie ik eigenlijk hoe absurd het eigenlijk is waar ik mee bezig ben. Ik zit 3 jaar in een uitkering, op een houtje te bijten.
Terwijl ik zo hard aan mijzelf heb gewerkt om door dingen heen te komen. Ook tijdens mijn huwelijk heb altijd de alternatieve weg gevolgd, om alle lichamelijke klachten dragelijk voor mijzelf te maken,
Chronische moeheid en noem maar op.
Deze wegen hebben mij zelfkennis gebracht. Ik heb er zoveel over gelezen,dat ik andere mensen ook zou kunnen helpen. Als mens van ervaringen. Ik heb vorig jaar een gezondheidsopleiding gevolg.
Hoe breng ik naar buiten waar ik van binnen vol mee zit en anderen mee kan helpen? Aha,ik vergelijk mij met anderen, die bekwamer zijn, en haal mijzelf daarbij naar beneden en durf niet.
Het is tijd, dacht ik, dat ik m'n waarde wel ga inzien'. En mijn vruchtbare gevoeligheid.
De Bachbloesems maken al jaren deel uit van m 'n leven. Hierin ligt mijn passié. Ook om anderen hiermee te kunnen helpen,
Hoe kan ik weer houden zo goed als mogelijk van mijzelf? Op dit moment is dit genoeg: geen relatie.
Jemig,schrijven haalt mij erdoor heen. Ik herken daarin mijn eigen blokkades.
Hoe ik weer vanmezelf ga houden? In m n verdriet dingen loslaten ,'Naar m,n eigen zachtheid durven kijken, Tijd voor mijzelf. Dagelijks in meditatie. In de natuur wandelen met de hond, De dieren bekijken, Genieten van de stilte. Voelen dat het nu goed is.
Warmte in mij voelen: dat ik het ook goed heb met mijzelf.
Marjolijn
